آبروریزی در حد مرگ
یکی با کلمات مخفف معلوم الشخص الف م م ه و ...
دیگری با اسم و آدرس منزل
و این اواخر با اسم و عکس و آدرس و نسب و فامیل و قوم و تبار
آقا وارد این فضای چندش آور و مسموم و غیر اخلاقی شد و فرمودند :
صرف متهم شدن كه جرم نيست. به هر كسى ممكن است يك اتهامى وارد شود. تا وقتى كه از طريق قانونى جرم ثابت نشده است، نه در خود قوه، نه در بيرون قوه، نه در تريبونها و منبرهاى رسمى، نه در وسائل ارتباط جمعى، كسى حق ندارد آبروى يك مسلمانى را ببرد؛
حتّى اگر چنانچه فرض كنيم يك نفرى جرمى هم كرده است، اين جرم در دادگاه صالح اثبات هم شده است، اين شخص به مجازات محكوم هم شده است - فرض كنيد رفته زندان - چه لزومى دارد ما اسم او را در روزنامهها منتشر كنيم تا بچهى اين آدم كه دارد مدرسه ميرود، ديگر رويش نشود مدرسه برود؟ چه اشكال دارد كه اين مدتِ زندانش را بگذراند، بيايد بيرون، خودش و خانوادهاش زندگى عادىشان را ادامه دهند؟ خب، جرمى كرد، مجازات شد، تمام شد ديگر. بايد حتماً آبروريزى بشود؟
جالب است همانهایی که تا دیروز به آدم و عالم اتهام می زدند تبدیل شدند به مفسران این کلام حضرت نائب الامام .
البته توبه خوب است و برگشت از اشتباه پسندیده است اما هیچ عذر خواهی از هیچ کدام از این اشخاص گزارش نشده است .
امیدواریم که اخلاق و تقوا در رفتار و کردار بزرگان و همگان چیره گردد. ان شا ء الله
وبلاگ عارفانه