هم ساندیس بود هم کیک و هم خیلی چیزهای دیگر
این نوشته را تقدیم می کنم به برادر عزیزم احسان عابدی که عشق پابرهنگان دارد و خیلی نگران ساندیس و کیک های روزهای راهپیمایی است.
روز ۲۲ بهمن ماه
ساعت ۳۰ / ۸ در خیابان خارک
با خانواده
سیده های فاطمه و زینب نام
و مادرشان
می رویم برای شادی دل رهبر و کوری چشم دشمن
برای اینکه از بالا که فرشته ها
و شايد شیطان ها
عکس می گیرند
برای گزارش به خدا
و شايد شیطان
به اندازه قطر چهار نفر آدم
به اندازه چهار نقطه ....
توسط ما پر شده باشد
خيابان انقلاب
روز ۲۲ بهمن ماه
روز جشن ملی ماست
همه شاد و خوشحالیم
با خانواده و اهل و عیال
همه با هم در کنار هم
می رویم برای کوری دشمن
هم کیک و است و ساندیس فراوان
هم آش است و بیسکو یت گران
هم پوستر عکس و شاسی و پرچم
هم عکس و مصاحبه و لبخند
فریاد شادی جوانان
شوخی های نمکین فراوان
قرطی بازی و جلف گری هم نیست
خاله ها و عمو های تلویزیونی
جا به جا مشغول شادی و غوغا
تا بسوزد دل دشمنان کور چشم
از جشن بی نظیر ملت ما
۳۳ سال جشن ، همه ساله
همیشه آمده ایم در این خیابانها
حضرت آقا یمان بفرموده :
در هيچ جاى دنيا جشنِ يادبود و سالگرد انقلاب، اينجور مردمى نيست. اين تنها انقلاب ماست كه در هر بيست و دوى بهمنى، جشن را مردم ميگيرند. در سرتاسر كشور ميليونها انسان به خيابانها مىآيند، تظاهرات ميكنند، شعار ميدهند؛ اين در هيچ انقلابى وجود نداشته. انقلابهاى بزرگى بوده؛ بعضى از اينها را ما در زمان خودمان شاهد قضايايش بوديم، بعضىها را هم در تاريخ خوانديم: سالگرد انقلابها بيايند، چند نفر آنجا بايستند، يك گروهى هم جلويشان رژه بروند، سلام نظامى بدهند. سالگرد انقلابها اينجورى برگزار ميشد. يك جشنى بگيرند، يك عدهاى دعوت بشوند، بخورند و بنوشند. برگزارى سالگرد انقلاب به وسيلهى خود مردم، مخصوص انقلاب اسلامى است. بيست و دوى بهمنِ هر سال، در آن سرماهاى گوناگون، گاهى برف، گاهى يخبندان، گاهى هواى سردِ سوزنده، مردم آمدند توى ميدان
بی نظیر ملت ايران
بی نظیر این انقلاب زیبا
اين يكي را جدي بگيريد
يا حق
وبلاگ عارفانه